Gökçe Ada (İmroz) gezimiz.

Geçen hafta üç günlüğüne Gökçeadaya gittik. Daha önce görmediğim bir yerdi fazlasıyla değdi.

Aslında amaç bu hatunu eğlendirmekdi iyide oldu.

Adada beni en çok etkileyen Zeytinli köy oldu. Köyün meydanında üç adet kahvehane var. Üçüde "dibek kahvesi" yaptığını söylüyor ama ortadaki "madamın özel dibek kahvesi" adlı yer gerçekden harika. Telve ağızda tane tane çiğneniyor. Sakızlı dondurması beni çocukluğuma götürdü annemin yaptığı dondurma lezzetini buldum orada.

Kahve haneyi aşağıdaki beyfendi işletiyor. "Beyfendi" kelimesi eskilerin çok kullandığı bir kelime değilmi evet bu kahveye girdiğinizde kendinizi eskilerde hissediyorsunuz. Bu arkadaş aslında mühendis, emekli olmuş babasının işini sürdürüyor. Kendisine bal göndereceğime söz verdim.

Dedim ya eskilere gittim diye birde aile fotoğrafı çektirdim. Bu kahvehanenin duvarları bir kaç nesil işletmecilerinin fotoğraflarıyla dolu.

Bu resimden bakışlardan çok etkilendim.

Geçmişlerinde arıcı olanlarda var.

Kahve bu dibekde dövülüyormuş.

Adada asırlık anıt çınarlar var koruma altına alınmışlar.

Beş altı yerde arılık gördüm. Sahipleri başında değildi uzakdan bakmakla yetindim.

Bazı köyler harabe halde. Zeytinli köyü gibi bakımlı değil sahip çıkılmamış.

Tepe köyde zeytin yağı aldığımız Taki beyin dükkanındaki terazi. Kimbilir kaç yıllık. Zaten dükkan tarih kokuyor..

Gene Taki beye ait olan kantar.

Adada koylar harika. Bazı yerlerde rüzgar sörfü yapılıyor. Yanımda Ali olsa kesin yapardı. Bizim hayvan terliydi yemedi.

Adanın bir diğer özelliği suyunun bol olması her yerde adım başı çeşme var.

Feribot belli saatlerde var. Yani ana karayla ulaşım kısıtlı zamanlarda var. Devlet hastanesi de var ama 5000 nufuslu yerde ne olacak. Ama acil hastalar için deniz ambulansı var.

İşte böyle derimki mutlaka gidilmeli. Gidilirse mutlaka madamın özel dibek kahvesi Zeytinli de içilmeli. Gidenler kahveneyi işleten arkadaşa doktorun selamı var diyerek selamımı iletirlerse sevinirim.